RxJS (Reactive Extensions for JavaScript) biblioteka Node

RxJS staje się coraz bardziej popularny i lubiany wśród deweloperów. Jest on używany w wielu różnych od siebie aplikacji, a niektóre frameworki dołączyły go jako część swoich implementacji. Biblioteka stale się rozwija co przekłada się na coraz większą społeczność. Jeśli wcześniej nie słyszałeś o tej bibliotece to w tym artykule postaram się ją przedstawić.

Czym jest RxJS?

RxJS jest biblioteką reaktywnych rozszerzeń dla Javascriptu. Udostępnia nam ona dwie podstawowe funkcje, dzięki którym budowanie aplikacji reaktywnych staje się znacznie łatwiejsze, a są to: Observable (producent) i Observer (konsument). RxJS jest wykorzystywana przy obsłudze formularzy, routingu, zapytań HTTP, ale także świetnie sobie radzi z implementacją asynchroniczną, wywołaniami zwrotnymi i programami opartymi na zdarzeniach. Twórcy biblioteki RxJS przepisali Reactive-Extensions/RxJS co daje nam zapewnioną lepszą wydajność, lepszą modułowość, lepsze stosy wywołań debugowania, przy jednoczesnym zachowaniu kompatybilności wstecznej, z pewnymi przełomowymi zmianami, które zmniejszają powierzchnię interfejsu API. RxJs zyskuje coraz bardziej na popularności, ale nauka tej biblioteki może zająć trochę czasu. Sami twórcy biblioteki mówią, że nauka RxJS i programowania reaktywnego może być trudna. Istnieje dużo mnogości koncepcji, duża powierzchnia interfejsu API oraz fundamentalna zmiana sposobu myślenia ze stylu imperatywnego na deklaratywny.

Różnica między Observable oraz Promise

Największą różnicę dzielącą observable oraz promise jest to, że promise nie zmieniają swojej wartości po ich spełnieniu. Mogą odrzucić lub rozwiązać tylko jedną wartość. Natomiast observable są wstanie obsłużyć wiele wyników. Subskrybent będzie otrzymywać wyniki do momentu zakończenia lub anulowania subskrypcji.