Clojure

Clojure to dynamiczny i nowoczesny dialekt języka programowania LISP. Jest językiem ogólnego przeznaczenia, a jego przystępna, ale wydajna i solidna struktura,  jest dostosowana do programowania funkcyjnego i wielowątkowego. Jego nazwa pochodzi od angielskiego słowa Closure, w którym litera „s” została zmieniona na „j” –  jego autor, Rich Hickey, chciał, aby dialekt ten jednoznacznie kojarzył się z językiem Java. Dlatego też oba języki są ze sobą w pełni kompatybilne — zarówno Clojure, jak i Java można z łatwością uruchomić z poziomu tego drugiego. 

Clojure — zwięzły język dostosowany do potrzeb użytkownika

Na uwagę zasługuje fakt, że ten dialekt programowania LIPS realizuje jego filozofię: to język ma dostosować się do potrzeb użytkownika, a nie odwrotnie. Dlatego Clojure działający na JVM (ang. Java Virtual Machine) pozwala korzystać ze wszystkich dobrodziejstw Java razem z jej bibliotekami np. Spring, Hibernate czy Apache. Do jego popularności przyczynił się to, że tworzenie podobnych struktur w tym dialekcie daje o wiele mniej linijek kodu niż w przypadku pisania ich za pomocą Java. To z kolei sprawia, że praca z dialektem jest szybsza i o wiele bardziej efektywna, ponieważ krótszy kod zawiera mniejszą ilości błędów, które następnie trzeba by poprawiać.

To, co charakteryzuje Clojure to m.in.:

• język kompilowany do kodu bajtowego JVM lub uruchamiany przez interpreter; 
• zwięzłość kodu;
• obszerna biblioteka niezmiennych, stałych struktur danych;
• obsługa funkcji wykonywanych w czasie rzeczywistym;
• programowy system pamięci transakcyjnej;
• domyślne wywoływanie metod Java i odwrotnie.