JSON (JavaScript Object Notation) | Format wymiany danych JSON
JSON to niezwykle popularny format do wymiany danych. JSON nie zawiera funkcji, ani zmiennych, jest lekki i prosty w obsłudze. Przechowywanie oraz przesyłanie danych w JSONie możliwe jest w formie tekstu i można go edytować za pomocą zwykłego edytora. Jest niezależny od konkretnego język programowania i wiele z nich np. C, C++, C#, Java, JavaScript, PHP, Python czy Ruby korzysta z niego za pomocą niezbędnych bibliotek. Powstał w 2001 r. dzięki pracy Douglasa Crockforda, który umieścił go na swojej oficjalnej stronie i zaczął go upowszechniać. Jego specyfikacja dostępna jest w dokumencie RFC 8259, a niezależny standard ECMA został mu przyznany w 2013 r.
JSON – domyślny format danych witryn internetowych
JSON może występować w formie samego obiektu lub też jako tablica poprzez zapis kilku typów danych: obiekt, tablica, łańcuch znaków, liczby, boolean (false lub true) oraz null. Swoją ogromną popularność zyskał dzięki prostocie użycia, dlatego też stał się domyślnym formatem danych. Może być stosowny zamiennie z XML oraz CSV, a jego MIME dla komunikacji poczty elektronicznej to application/json. Jest ściśle związany z przekazywaniem danych pomiędzy serwerem a aplikacją opartą o AJAX, która odpowiada za interakcję z użytkownikiem.
Składnia JSON łudząco przypomina składnię Java Script, jednak ten pierwszy nie uznaje przecinka za ostatnią wartość, dopuszcza jedynie podwójny cudzysłów, a nazwy pól także muszą być w niego ujęte. Odpowiada za komunikację pomiędzy aplikacjami REST API. Ma zastosowanie między innymi w procesach logowania się do serwisów różnego rodzaju. Za pomocą pików AJAX, ID użytkownika oraz hasła są wysyłane na serwer, a następnie sprawdzane. Jeśli dane te są poprawne, są natychmiast odsyłane do przeglądarki w formacie plików JSON, udostępniając informacje związane z kontem konkretnego użytkownika. Dodatkowo to właśnie za pomocą plików JavaScript Object Notation następuje pobranie motywów do popularnych CMS-ów np. Wordpressa. Format ten obsługuje zapis skomplikowanych struktur w bazach SQL, a w witrynach o niewielkich rozmiarach można go użyć zamiast takiej bazy.