Jak Wykorzystać Efekt Zeigarnika do Optymalizacji Projektowania UX

Efekt Zeigarnika to fenomen psychologiczny, który został odkryty przez rosyjską psycholog Blumę Zeigarnik w latach 20. XX wieku. Zauważyła ona, że ludzie lepiej pamiętają zadania, które nie zostały dokończone lub przerwane, niż te, które zostały zakończone. Wykorzystanie efektu Zeigarnika w projektowaniu UX polega na stworzeniu poczucia nieukończonego zadania, co motywuje użytkowników do powrotu i dokończenia procesu. Zarówno poczucie niezakończonego celu, jak i ciągłe przypominanie o nim, mogą skutecznie wpłynąć na zaangażowanie użytkownika i skłonić go do dokończenia pożądanej akcji, np. wykonania zakupu albo wypełnienia ankiety. Optymalne wykorzystanie efektu Zeigarnika może zatem przyczynić się do zwiększenia efektywności działania i użyteczności interfejsów użytkownika.

Jak efekt Zeigarnika wpływa na użytkownika?

Efekt Zeigarnika ma kluczowe znaczenie dla projektowania UX, ponieważ wpływa na sposób, w jaki użytkownik zachowuje informacje. Mówi nam, że ludzie często pamiętają niedokończone lub przerwane zadania lepiej niż te, które zostały zakończone. Może to zniechęcić użytkowników, jeśli spotka się ich zbyt wiele przerwanych procesów w jednym miejscu. Projektanci powinni stosować ten efekt z umiarem, tworzyć zrozumiałe i łatwe do zakończenia zadania, dzięki którym użytkownik odczuje satysfakcję z dokończenia procesu. Jest to metodologia, która może zwiększyć zaangażowanie i lojalność klienta poprzez dostarczanie pozytywnych doświadczeń użytkownika.

Czy szukasz wykonawcy projektów IT ?

Sprawdź case studies

Techniki wykorzystania efektu Zeigarnika w projektowaniu UX

Efekt Zeigarnika, oparty na obserwacji, że ludzie pamiętają lepiej niewykonane lub przerwane zadania niż te zakończone, może być cenny w projektowaniu UX. Po pierwsze, można go wykorzystać do kreowania interfejsu użytkownika, który zachęca do dokończenia rozpoczętego zadania. Na przykład, dynamiczne paski postępu, przypomnienia czy wyróżniki niezakończonych akcji mogą skutecznie pobudzać do interakcji z systemem. Po drugie, efekt Zeigarnika może wpływać na zmyślnie zaprojektowane flow użytkownika, aby utrzymać jego uwagę i zainteresowanie. Kolejne etapy np. procesu zakupowego czy wypełniania formularzy powinny zostać zaprojektowane w taki sposób, aby prowadzić użytkownika poprzez cały proces nie pozostawiając go na żadnym etapie bez konkretnego, niedokończonego zadania. Przy właściwym wykorzystaniu efektu Zeigarnika może to przyczynić się do zwiększenia zaangażowania użytkownika i ostatecznej konwersji.

Praktyczne zastosowanie efektu Zeigarnika w UX

Efekt Zeigarnika, odnoszący się do psychologicznego zjawiska pamiętania niedokończonych zadań lepiej niż zakończonych, znajduje swoje praktyczne zastosowanie w projektowaniu doświadczeń użytkownika (UX). Przykładem może być projektowanie procesów onboardingowych w aplikacjach, gdzie kroki są prezentowane jako nieukończone, zachęcając użytkowników do ich dokończenia. Innym zastosowaniem jest wprowadzenie pasków postępu w formularzach online lub w procesach zakupowych, które wizualizują użytkownikom, jak blisko są zakończenia zadania, motywując ich do kontynuacji. W grach i aplikacjach mobilnych, efekt Zeigarnika może być używany do utrzymania zainteresowania przez przedstawienie niedokończonych poziomów lub osiągnięć, które użytkownicy pragną ukończyć. Stosowanie tego efektu w UX pomaga w zwiększeniu zaangażowania i satysfakcji użytkowników, prowadząc do lepszej retencji i wyższej konwersji.

Możliwe pułapki i wyzwania przy implementacji efektu Zeigarnika w UX

Podczas implementacji efektu Zeigarnika w projektowaniu UX, napotkamy na pewne pułapki i wyzwania. Pierwszym z nich jest zła interpretacja tego, co użytkownik uznaje za 'zadanie niedokończone'. Co dla jednego użytkownika może być traktowane jako niewykonane zadanie, dla drugiego może nie być sprawą niezakończoną. Kolejnym wyzwaniem jest to, aby nie narzucić użytkownikowi zbyt dużej ilości zadań do wykonania, co może prowadzić do frustracji i zmniejszenia zadowolenia z użytkowania aplikacji. Szczególną ostrożność należy zachować wprowadzając efekt Zeigarnika w projekcie z orientacją na e-commerce. W takim przypadku, niedokończona transakcja może skutkować stratą dla firmy, jeśli użytkownik zdecyduje się nie kończyć procesu zakupu. Stąd wyzwanie polega na zastosowaniu efektu Zeigarnika w sposób, który będzie zarówno korzystny dla doświadczenia użytkownika, jak i biznesu.