Internet rzeczy (ang. IoT, Internet of Things). Co to oznacza w praktyce?

Inteligentne domy, a nawet całe miasta, powoli staja się symbolem XXI wieku. Istotną rolę odgrywa tu Internet rzeczy, czyli IoT, który w praktyce oznacza sieć połączonych ze sobą urządzeń, które następnie wymieniają się informacjami między sobą. Jakie urządzania tworzą Internet of Things, jak działają i do czego służą?

Co oznacza termin Internet of Things i jak to działa?

Sformułowanie Internet of Things po raz pierwszy zostało użyte w 1999 roku przez brytyjskiego przedsiębiorcę Kevina Ashtona i odnosiło się do sieci inteligentnych urządzeń, której koncepcja pojawiła się jednak o wiele wcześniej. Internet rzeczy oznacza cyfrową sieć urządzeń elektronicznych, które komunikują się ze sobą i wymieniają informacje bez ingerencji człowieka po to, aby maksymalnie ułatwić mu życie. Kluczowe w tym pojęciu jest komunikacja bez udziału użytkownika, co wyklucza komputery czy telefony, które w pierwszym rzędzie nastawione są właśnie na interakcję z człowiekiem. IoT komunikuje ze sobą urządzenia za pomocą sieci bezprzewodowej Wi-Fi, Ethernet’u lub Bluetooth’a czy Zigbee. Są to tak zwane urządzenia smart, które wyręczają nas z wielu czynności i sprawiają, że dzieją się one automatycznie często bez naszej wiedzy.

Gdzie stosuje się Internet rzeczy?

Możliwości zastosowania Internet of Things jest doprawdy szerokie. Przede wszystkim znajduje zastosowanie w tworzeniu inteligentnych domów.  Dba o nasze potrzeby, odciąża z codziennych obowiązków, zwiększa bezpieczeństwo czy uświadamia nas, jak ważna jest ekologia. Poprzez inteligentne czujniki IoT może włączyć alarm w przypadku wykrycia intruza w domu, a nawet zamknąć go dzięki inteligentnym zamkom w drzwiach w oczekiwaniu na przybycie odpowiednich służb. Internet rzeczy może zarządzać temperaturą w domu, uruchomić żaluzje okienne lub  odkurzacz o konkretnej porze dnia lub włączyć zraszacze w ogrodzie, a nawet poinformować o jakości wody czy ziaren kawy w ekspresie. Przykładów można mnożyć wiele. Internet of Things stanowi także istotne ogniwo w technologii inteligentnych samochodów, którymi można podróżować bez jakiejkolwiek ingerencji człowieka. 

Wszelkie urządzenia zintegrowane IoT z mogą komunikować się i wymieniać między sobą informację, a co więcej — mogą same przeprowadzać diagnostykę, wykrywać awarie i odpowiednio wcześniej im zapobiegać, przez co nawet nie będziemy mieć pojęcia, że sytuacja taka miała miejsce. Sterowanie i rozbudowa Internet of Things jest możliwa dzięki wdrożeniu nowej generacji sieci telekomunikacyjnych 5G. Ten standard przesyłki danych pozwala na szybszą komunikację i zniwelowanie opóźnień oraz znacznie wpływa na stabilność sieci połączonych urządzeń. W generacji 4G największe zagęszczenie inteligentnych urządzeń wynosiło 100 tys. na 1 km2, zaś dzięki 5G ilość ta wynosi aż 1 mln sprzętów na 1 km2.  Właśnie dlatego coraz częściej powstają nie tylko inteligentne domy, ale i całe miasta oraz metropolie. Przykładem mogą być: Kopenhaga, Dubaj, Singapur czy Oslo. 

Urządzenia, które tworzą Internet rzeczy to m.in.:

• kamery monitoringu domu i ulic miast;
• klimatyzatory i oczyszczacze powietrza;
• sprzęty AGD (lodówki, pralki, odkurzacze itd.);
• systemy ogrzewania i termostaty;
• czujniki dymu, ruchu itd.;
• rolety okienne sterowane zdalnie i automatycznie;
• smartwatch'e i opaski fitness;
• systemy nawadniana ogrodów i upraw rolnych;
• urządzenia monitorujące zdrowie pacjentów w szpitalach.

IoT i zagrożenia z nim związane

Oczywiście wymiana informacji za pośrednictwem Internet of Things niesie ze sobą pewne zagrożenia. Przede wszystkim są one związane z bardzo dokładnymi informacjami, które Internet rzeczy posiada o mieszkańcach inteligentnych domów np. zna pory snu, pracy czy ulubione sklepy. Jednak firmy oferujące inteligentne urządzenia stale starają się zadbać o jak największą poufność tych danych, aby zapewnić ich użytkownikom maksymalną dyskrecję i prywatność. Z drugiej strony, istnieje też ryzyko włamania się do IoT i przejęcia nad siecią kontroli przez cyber hakerów. Jednak i tu firmy oferujące tego rodzaju systemy starają się temu zapobiegać m.in. poprzez szyfrowanie danych czy odmowie dostępu kontroli przez nieupoważnionych użytkowników.